بسم الله الرحمن الرحیم

 وهابیون با استناد به آیات80 نمل ، 22 فاطر ، 20 و 21 نحل و برخى روایات که خواب و مرگ به هم تشبیه شده اند، درخواست کردن از مردگان و ارتباط برقرار کردن با آنها را شرک مى دانند.

نمل (80): «انَّکَ لا تُسمِعُ المَوتى وَ لا تُسمِعُ الصُّمَّ الدُّعاءَ اذا وَ لَّوا مُدبِرینَ»

 «همانا تو نتوانى که مردگان را سخنى بشنوانى و یا کران را که از گفتارت روى مى گردانند به حقیقت شنوا کنى»

فاطر (22): «وَ ما یستَستَوِى الاحیاءُ وَلَا الامواتُ انَّ اللهَ یُسمِعُ مَن یَشاءُ وَ ما انتَ بِمُسمِعٍ مَن فِى القُبُورِ»

 «و ابدا زندگان با مردگان برابر نیستند و خدا هر که را بخواهد شنواى کلام حق سازد و تو آن کس را که در گورستان فرورفته هرگز شنوا نتوانى کرد.»

نحل (20 و 21): «وَ الَّذینَ یَدعوُنَ مِن دوُنِ اللهِ لا یَخلُقوُنَ شَیئًا وَهُم یُخلَقوُنَ (20) امواتٌ غَیرٌ احیاءٍ وَ ما یَشعُرُونَ ایّانَ یُبعَثُونَ»

 «و بدانید که آنچه را غیر از خدا به خدایى مى خوانید او چیزى خلق نکرده و اثرى در عالم به نفع خلق ندارد و خود نیز مخلوقست اینها مرده و از حیات بى بهره اند و هیچ حس و شعور ندارند که در چه هنگام مبعوث مى شوند.»

جواب:

در ابتدا ارتباط با مردگان اصلا شرک نبوده و در نهایت مى توانند آن را یک کار لغو و بیهوده قلمداد کنند زیرا کارى که در زمان حیات پیامبرامرى رایج و مشروع بوده نمى تواند بعد از فوت ایشان به شرک تبدیل شود.

اولًا در 80 نمل طبق مفردات ص 477 مى توان گفت که منظور از مردگان کسانى هستند که قلب آنها مرده و گمراهند.

دوماً این حکم ممکن است فقط براى پیامبر باشد چون پیامبر مورد خطاب است البته ما مى دانیم که پیامبر هم طبق صحیح مسلم جلد 8 صفحه ى 163 قادر به شنیدن صداى مردگان و شنواندن آنها هستند.

سوماً شاید خدا مى گوید که اى پیامبر تو به خودى خودت مستمع نیستى و این کار من است.

در ضمن بعد از مرگ نابودى نیست و طبق 99 و 100 مؤمنون و 28 نحل بعد از مرگ برزخ است و روح در آنجا به زندگى خود ادامه مى دهد.

نحل (28): «الَّذینَ تَتَوَفّاهُمُ المَلائِکَهُ ظالِمى انفُسِهِم فَالقَوُا السَّلَمَ ما کُنّا نَعمَلُ مِن سُوءٍ بَلى انَّ اللهَ عَلیمٌ بِما کُنتُم تَعمَلُونَ»

 «آنها را فرشتگان ماموران غضب الهى جانشان را مى گیرند در حالى که در دنیا به نفس خود ستم کردند در آن حال مرگ مجبوراً سر تسلیم پیش دارند و گویند ما را به دنیا کار بد نکردیم آرى خدا به هر چه کرده اید آگاه است»

مؤمنون (99 و 100): «حَتى اذا جاءَ احَدَهُمُ المَوتُ قالَ رَبِّ ارجِعُونِ (99) لَعَلّى اعمَلُ صالحًا فیما تَرَکتُ کَلّا انَّها کَلِمَهٌ هُوَ قائِلُها وَ مِن وَرائِهِم بَرزَخٌ الى یَومِ یُبعَثُونَ»

 «تا آنگاه که وقت مرگ هر یک فرا رسد در آن حال آگاه و نادم شده و گویند بارالها مرا به دنیا باز گردان تا شاید به تدارک گذشته عملى صالح به جاى آرم و به او خطاب شود هرگز نخواهد شد و این کلمه را از حسرت بگوید و پشت آنها عالم برزخست تا روزى که برانگیخته شوند.»

آنها در کتاب هایشان مدارکى دال بر این دارند که ارتباط با مردگان اشکال نداشته و مردگان از احوال دنیا با خبر مى شوند که برخى از آنها عبارتند از:

مرده معذب مى شود از گریه ى خانواده اش. (1)

مرده کسى را که او را حمل مى کند و مى شورد و در قبر مى گذارد را مى شناسد. (2)

باید توجه داشت که ما در سلام نماز خود مى گوییم: «السلام علیک ایها النبى و رحمه الله و برکاته» و به پیامبر سلام مى دهیم و او را مخاطب قرار مى دهیم پس ایشان باید بتوانند با ما ارتباط بر قرار کنند و این سلام در مذاهب اربعه یکى است.

حیات من براى زندگى شما خوب است شما با من صحبت مى کنید و من با شما صحبت مى کنم و مرگ من هم براى شما خیر است چون اعمال شما بر من عرضه مى شود اگر خیرى دیدم خدا را شکر مى کنم و اگر شرى دیدم براى شما استغفار مى کنم.

واضح است که در صورت نابودى دیگر این سخن پیامبر بى معنى بوده پس در مى یابیم که انسان پس از مرگ نابود نمى شود. (3)

از پیامبر (ص) نقل است که هر کس به حج بیاید و مرا زیارت نکند در حق من جفا کرده. (4)

پیامبر فرمودند: هرکس قبر من را زیارت کند بعد از مرگم مانند کسى است که من را در زمان حیاتم زیارت کرده.

در تاریخ داریم که یکى از صحابه بعد از فوت پیامبر از ایشان براى نزول باران کمک خواسته و پیامبر نیز حاجت فرد را برآورده کرده است (5)

پینوشت:

1. صحیح مسلم جلد 3 صفحه 41

2. مسند احمد- الامام احمد حنبل- ج 3- ص 3

3. کنز العمال- المتقى الهندى- ج 11- ص 407

4. الدر المنشور- جلال الدین السیوطى- ج 1- ص 237

5. السنن الکبرى- البیهقى- ج 5- ص 246/ ابن ابى شیبه (استاد بخارى) در مصنف جلد 7 ص 482/ کنز العمال متقى هندى جلد 7 ص 431