مرسي دوست عزيزم كه اينقد زود مطلبو خوندي و جواب دادي
واقعا ممنونم
ولي دنيا اين روزا خيلي بي وفاست آدماش...
اينهمه ادم ميشينه براشون حرف ميزنه درد دل ميكنه سرت پايين و اشكات نمي ذاره سرتو بلند كني ... يه دفه كه آدم سر بلند ميكنه ميبينه خودشه و خودش... اون آدماي بي احساس بدون هيچ حرفي بلند شدن و رفتن حتي بدون اينكه دستي به شونه ت بزنن و بگن مي گذره رفيق ... صبر كن... يا نا راحت نباش و...
كم پيدا ميشن آدمايي مث تو كه حرفتو گوش كنن و جواب بدن ...
ميدونم همه وقتشون مهمه ولي وقت اون بدبختي هم كه پشت اين ديوار مجازي داره مي خونه حرفاتو و مي شنوه هم وقته ... مي تونه فقط با خودش بنويسه و به نظراي دوستاش توجه نكنه... بعد مدتي هم خسته ميشه از اين تكرار ولي وقت گذاشته و دوستانه داره باهات درد دل ميكنه... چون خسته شده از ادماي رنگارنگ اطرافش... از نگاه هايي كه توشون همه چيز جز محبتي پاك و بي ريا موج ميزنه...
دوست عزيز اون خاص كه ميگي تويي واسه همون همه رو مث خودت خاص ميبيني... بهت تبريك ميگم بخاطر دل بي ريات...