نه ديگه نشد !!! مشکل از فيلمها و بازيگراي ما نيست ، مشکل از قوانين دولتي حاکم بر سينما و اين سياه نمايي که در مورد بازيگرا و سينما ميون مردم رايجه شروع ميشه؛ نگاه به اينجا نکن که هيچکس نميتونه خود واقعيش باشه و براي ادامه کار هنريش مجبوره مجبوره مجبوره بعضي حرفا رو بزنه يا بعضي کارا رو بکنه وگرنه تو کشوراي ديگه از سينما و بازيگرا به عنوان الگو و تنش زداي جامعه ياد ميکنن حالا اينکه شما اعتقاد داري فيلمهاي ما داره مردمو از راه و رسم زندگي دور ميکنه !!! يه نظر شخصيه که راهش فيلم نديدنه !!! ولي بايد يادمون باشه راه و رسم زندگي يه جاهايي بايد تغيير کنه بايد اين روشي که مردم پيش گرفتن نقد بشه که فقط و فقط و فقط توسط سينما و ساخت فيلم قابل اجراست،
خود من فيلمهارو فقط از ديد سياسي نگاه ميکنم و گاهي به هوشمندي کارگردان و نويسنده حسادت ميکنم و از اين ذکاوت به هيجان ميام
حالا شما ميتوني فقط جنبه خواستگاري رو مهم بدوني !!! يکي ديگه ميتونه شرايط پرسوناژهارو بسنجه و درس بگيره!! يکي هم ميتونه فقط براي سرگرمي يه فيلم ببينه،
هرکس با هر نگرشي ميتونه "جدايي نادر از سيمين " رو ببينه
يکي مثل من شرايط بد سياسي و قوانين خشک رو ميبينه يکي هم محبت نادر رو نسبت به پدرش الگو قرار ميده !!
فهميدن يا الگو قرار دادن، روش اثبات شده اي نداره که همه بخوان ازش پيروي کنن
بيا وبلاگ خودم بيستر بحث ميکنيم
